Zespół parownika składa się z elementów, które razem stanowią funkcjonalną całość:
- blok parownika
- obudowa
- elektryczna dmuchawa odśrodkowa
- kanały i wyloty powietrza
- rurki drenażowe do odprowadzania kondensatu
Blok parownika to główny element zespołu parownika i właściwy wymiennik ciepła.
Z uwagi na budowę blok może się składać z rurek i lameli lub płyt.
Blok parownika z rurek i lameli (Rys. 2.15.)
Składa się z jednej lub kilku rurek, biegnących między przyłączem wejściowym i wyjściowym, tworząc równoległościan, wewnątrz którego krąży czynnik chłodniczy.
Podczas montażu bloku rurki są roztłaczane, co powoduje powiększenie się ich średnicy i bardzo dobry styk z kołnierzami lameli. Lamele i rurki tworzą jednolitą część, przez którą ciepło przepływa bez przeszkód. Jest to istotne, ponieważ ilość ciepła wymienionego w jednostce czasu między dwoma ciałami o różnych temperaturach jest wprost proporcjonalna do powierzchni styku tych ciał.
Blok parownika z płyt
Parownik składa się z płyt, które ułatwiają przepływ ciepła przez lepszy jakościowo oraz większy powierzchniowo kontakt między czynnikiem chłodniczym i ściankami wymiennika.
Praktycznie parownik jest zestawem aluminiowych płyt z przestrzeniami, przez które przepływa czynnik chłodniczy. Przestrzenie są poprzedzielane małymi „kolumnami”. Powodują one zaburzenia w przepływie czynnika i przez to lepszy jego kontakt z powierzchnią wymiennika. Czynnik chłodniczy na wlocie jest kierowany do poszczególnych płyt za pomocą odpowiedniego rozdzielacza. Po przejściu przez płyty płyn zbiera się w kolektorze wylotowym i dopływa do przyłącza wyjściowego.
Obudowa wykonana z tworzywa sztucznego:
- osłania blok parownika
- tworzy kanał dla powietrza przepływającego przez blok parownika
- dolna jej część spełnia rolę tacy na kondensat
- w zależności od modelu jest wyposażona w klapy umożliwiające wybór rodzaju powietrza na wlocie (świeże lub recyrkulacja) i ukierunkowanie powietrza na wylocie (bezpośrednio do kabiny lub do ogrzania
- ma kołnierze do mocowania elektrycznej dmuchawy odśrodkowej, uchwyty dla elementów napędzających klapy itp.
Dmuchawa wymusza przepływ powietrza przez blok parownika, nawet podczas postoju pojazdu.
Dmuchawę tworzą następujące elementy:
- mały silnik elektryczny z jedno- lub dwustronnym wałkiem
- jeden lub dwa odśrodkowe wentylatory
- obudowy wentylatorów z otworami na wlot i wylot powietrza
Dmuchawa może znajdować się przed (nadmuchowa) lub za blokiem parownika (wyciągowa).
W przypadku dmuchawy przed blokiem parownika (nadmuchowej) bardzo ważne jest dobre uszczelnienie obudowy parownika za blokiem oraz wzdłuż obwodu samego bloku. Spowodowane nieszczelnościami przenikanie do układu powietrza, które nie przepłynęło przez blok, znacznie pogarsza sprawność urządzenia klimatyzacyjnego.
Dla dmuchawy umiejscowionej za blokiem (wyciągowej) niezbędne jest, by zewnętrzne końce przewodów odprowadzających kondensat były zaopatrzone w „zawory zwrotne” (wykonany z miękkiej gumy kapturek z płaską końcówką, której szczelina zamyka się pod wpływem podciśnienia). Taki zawór zabezpiecza przed zasysaniem zewnętrznego powietrza za blokiem parownika i umożliwia wypływ kondensatu.
Brak „zaworów zwrotnych” wywołuje niekorzystne skutki:
- spadek wydajności urządzenia klimatyzacyjnego z powodu dopływu nie schłodzonego powietrza spoza parownika
- powietrze zasysane przez przewody drenażowe porywa zebrane w nich skropliny, które zbierają się w obudowie parownika, przedostają się do kabiny pojazdu lub zamarzają w bloku parownika.
Kanały doprowadzają klimatyzowane powietrze do kabiny pojazdu. Wykonane z tworzywa sztucznego mają postać sztywnych wytłoczek lub giętkich przewodów.
Wyloty powietrza to zakończenie kanałów w kabinie pojazdu. Służą do regulacji kierunku i natężenia strumienia wypływającego powietrza.
Są to węże gumowe podłączone do odpowiednich przyłączy znajdujących się w dolnej części obudowy parownika, w dolnej części tacy. Wężami drenażowymi kondensat zebrany w tacy jest odprowadzany poza pojazd.
Copyright © 2008-2010 EPrace oraz autorzy prac.